Corona kanteling in business: yoga in het park
Corona kanteling in business leidt tot yoga in het park. De geboden en verboden die Rijksoverheid de afgelopen weken uitvaardigde vanwege de COVID-19 worden heel voorzichtig versoepeld. In plaats van geld over te maken naar een ondernemer, wordt van de gemeente nu gevraagd mee te denken, te improviseren om te anticiperen op ondernemers die met creatieve oplossingen in hun bedrijfsvoering verder willen in de 1,5-meter samenleving. Dat betekent soepelheid van geest en over en weer geduld. Van de ondernemer vraagt het begrip voor ambtelijke molens die krakend onorthodoxe oplossingen proberen in te passen. Van de kant van de gemeente vraagt het begrip voor de vaart waarmee een ondernemer weer geld wil verdienen om zijn eigen broek op te houden. Dat is het uiteindelijke doel van beide partijen. In het nieuwe dossier Corona Kanteling van duurzaamplus, vertelt ondernemer Olivier Soffer van Yoga Minds aan Lonneke Mertens over zijn ervaring hoe de kanteling aan te pakken. Zijn advies luidt: “Volhouden en doorbijten.”
Onze Corona kanteling
“Wat er op zondagavond 15 maart bij ons op de bank gebeurde was onbeschrijfelijk. In 2020 zouden we de vruchten plukken van de investeringen die we in 2019 hadden gedaan. Dat jaar was het beste jaar van Yoga Minds tot nu toe. We verkeerden in een shock. De eerste weken was ik bezig met rekensommen maken, gesprekken voeren met de boekhouder en onderhandelen met de verhuurder van het pand. We begonnen met lessen opnemen, maar beschikten niet over de juiste computer en apparatuur. Het was een wervelstorm, die over ons heen kwam.“
Echt contact is niet te ondervangen met video
“We moesten natuurlijk wat doen voor onze klanten en cursisten. Na een aantal weken experimenteren met video, stapten we over op Zoom, want we misten feedback. Als docenten stonden we alleen voor de camera. Zo ontdekten we dat het contact met mensen de essentie van ons vak is. Een zeer leerzame ervaring. Contact is niet te kopiëren en te ondervangen met video. Ik had tijdens de les geen idee of iets aankwam bij de deelnemers als ik bezig was met een oefening. Nu met Zoom loop ik af en toe naar het scherm, kijk naar de poses en praat tegen de mensen aan de andere kant. Een les is een continue uitwisseling van energie. Een grapje breekt de spanning. Daarna kan ik beter met het serieuze verhaal binnenkomen bij mensen.”
Yoga in het park
“Mensen zeiden voor de corona-uitbraak al vaak tegen ons: “Waarom ga je niet naar buiten?” Maar zo makkelijk is dat niet. De gemeente moet daarvoor een vergunning afgeven. Terwijl je buiten bezig bent met een groep wil je niet lastig gevallen worden. Het moet ook niet geregend hebben, een nat grasveld is niet comfortabel. En mensen moeten bereid zijn om zelf een yogamat aan te schaffen. We kunnen niet 24 matten naar een park sjouwen.”
Vergunning aanvragen kost tijd
“Mijn partner Anne Verpalen begon een paar werken geleden met bellen naar de gemeente Amstelveen op zoek naar iemand die de toestemming kon verlenen. Het duurde ongeveer anderhalve week om de juiste route te vinden. Zelf schreef ze een protocol, dat vervolgens goedgekeurd moest worden door de gemeente. Het op-en-neer mailen – er was nog geen afdeling of verantwoordelijke voor dit proces – kostte ongeveer een week. En dan ben je dus tweeënhalve week verder. Maar we kregen de toestemming om met 24 mensen op anderhalve meter afstand yoga te beoefenen. Met elkaar praten na de les is niet toegestaan, dan krijg je een bekeuring. We vragen mensen dus direct te vertrekken na de les, anders wordt het gezien als samenscholing. Dat gaat zo in tegen het principe van onze school, waar juist het contact na de les belangrijk is. Helaas, dat zijn nou eenmaal de wettelijke spelregels.”
Administratie bij de hand
“Nu we eenmaal toestemming hebben hoeven we de gemeente niet opnieuw om goedkeuring te vragen. De verantwoordelijkheid ligt bij ons en er zijn geen kosten aan verbonden. De plek in het Broersepark kozen we zelf. Deze plek is ’s avonds wel lastig. Op een mooie avond zitten daar vaak mensen in het gras. We zouden liever een plek toegewezen krijgen. Nu bekijken we per week de plaatsbepaling afhankelijk van het weer, nemen we beslissingen. Tijdens de les in het park, moeten we alle correspondentie met de gemeente bij ons hebben, mocht de BOA (buitengewoon opsporingsambtenaar) inzage vragen. Zowel wij, de organiserende partij als onze klanten kunnen bij overtredingen beboet worden. Dat is voor ons geen rustgevende gedachte: 400 euro boete. Het geeft een nare smaak als je zojuist een les gevolgd hebt.”
“De bereidheid bij instanties om mee te denken bleek sterk persoonsgebonden.”
Noodmaatregelen voor ondernemers
“Het aanvragen van subsidie bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) was een lastige klus. We voldoen aan de eisen voor de tegemoetkoming in kosten van 4.000 euro, maar kwamen er vrij snel achter dat ik nog als reclamebureau geregistreerd stond bij de Kamer van Koophandel (KvK). Dat moest met terugwerkende kracht gewijzigd worden. Uiteindelijk heb ik dat met een huurcontract en jaarrekeningen in de hand kunnen rechtzetten. De Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (NOW) was op ons niet van toepassing. Ik heb een eenmanszaak zonder personeel (zzp).”
Volhouden en doorbijten
“Er waren zeker een paar momenten waarop we dachten: als het zo doorgaat, gaan we het niet redden. Je moet volhardend zijn, doorbijten en sterk in je schoenen staan. Voor de mensen aan de andere kant, bij de overheid, was het soms ook lastig. Zij werkten thuis, dus konden niet snel even overleggen met collega’s. En soms heb je pech en te maken met mensen die niet behulpzaam zijn. Misschien hebben ze net met iemand anders een vervelend gesprek achter de rug. Op advies van Anne verbrak ik dan het contact en probeerde het de volgende dag weer. Je kreeg namelijk steeds iemand anders aan de telefoon. De bereidheid bij instanties om mee te denken bleek sterk persoonsgebonden. Het kostte het me bijvoorbeeld twaalf telefoontjes om de verkeerde registratie recht te zetten. Mijn advies is dan ook: doorbijten en niet opgeven. Je moet geluk hebben en iemand treffen die het regelt.”
Mondmaskers
“Voor onze massagepraktijk is een helder protocol gemaakt door de branchevereniging. Er komt bijvoorbeeld een ‘handen-was-ritueel’ voor en na de behandeling. Hoewel we altijd al zorgden voor een hygiënische omgeving, komt er een extra reinigingsproces bij van het toilet en de deurkrukken tussentijds schoonmaken. Medische mondmaskers, die je echt beschermen, waren erg moeilijk te krijgen. Inmiddels beschikken we erover, maar is het geen verplichting meer. Ik ga mijn klanten niet vragen om zelf een mondkapje mee te nemen, maar iedereen is uiteraard vrij om het te dragen. En bij een rugligging kan een masseur denken: ik wil mezelf beschermen en doe een mondkapje op. En op verzoek van de klant doe ik ook een mondkapje om.”
Meer rust
“Financieel was ik voorbereid op tegenslag. We stonden er goed voor. Een paar jaar terug hadden we een hele mooie zomer die al begon in maart. Dat leverde problemen op, want mensen kwamen niet naar onze lessen. Daarna zijn we gestart met het opbouwen van een buffer voor de zomermaanden. Als positieve kanten van deze crisis zie ik in een groter verband: het is rustiger, er wordt minder gevlogen en gereisd, dat is beter voor milieu en hier in Amstelveen een verademing. De voordelen van de crisis zie ik bij vrienden die niet financieel geraakt zijn. Zij komen tot rust. Het is een onvrijwillige sabbatical. Het is prachtig weer. Alle verplichtingen, qua werk en sociaal, vallen weg en je hoeft opeens niets meer. Mensen beseffen vaak niet dat ze deze verplichtingen zichzelf opleggen. Deze periode kan een eyeopener zijn.”
Terug naar normaal
“Het zal even duren, maar ik ga ervan uit dat we weer teruggaan naar normaal en dat mondiaal het inzicht komt, dat dat niet afhankelijk is van een vaccin. Ik hoop dat het sneller gaat. Dat we weer op normale afstand gaan bewegen en mensen hun vrijheden terugpakken. Die pak ik zelf terug waar dat kan. Zo ben ik niet bereid om een corona-app te installeren op mijn smartphone. Ik zou zelfs mijn smartphone opgeven. Zo’n app is een schending van mijn vrijheid en ik zou dat weigeren tot het gaatje.”
Yoga Minds
Olivier Soffer werkte tot de kredietcrisis in 2008 zelfstandig als conceptontwikkelaar. In die periode merkte hij dat klanten het respect verloren voor reclamemaken. Hij moest eindeloos pitchen en kon met moeite zijn brood verdienen. In die tijd leerde hij Anne Verpalen kennen. Zij studeerde film en tv-wetenschappen en werkte bij een filmproductiehuis. Dat stopte en vanaf dat moment werken ze samen. In het begin niet vanuit een eigen studio, maar gaven zij op diverse locaties les. De kredietcrisis bleek uiteindelijk een zegen. Een studioruimte in de buurt werd gevonden en in de jaren die volgden, werd Yoga Minds verder uitgebouwd.
©Lonneke Mertens
Duurzaamplus.nl
Geef een reactie