Sustainable Fashion Guide gidst modewereld naar duurzame kledingindustrie
© Schuttelaar & Partners
Sustainable Fashion Guide van ABN AMRO en Schuttelaar & Partners gidst de modewereld naar een duurzame kledingindustrie. Een boekje vol met keuzes voor de koploper, het peloton en de volger en met een overzicht van duurzaamheidskeurmerken in de kledingsector. Een interview met Sofie Schop, senior adviseur duurzaamheid bij Schuttelaar & Partners, een van de samenstellers van de gids.
Sustainable Fashion Guide
Waarom een gids voor duurzame mode maken met een bank als ABN AMRO? Nou niet dé bank die je met duurzaamheid associeert. “Deze bank heeft concrete doelstellingen geformuleerd op het gebied van duurzaamheid voor haar modeklanten. Zo wil ABN AMRO dé bank voor de modewereld worden.” Op de vraag of duurzaamheid al een rol speelt in de kredietverlening van de bank, antwoordt de CRS-adviseur: “Ik weet niet hoe dat precies zit. Misschien nu nog niet, maar in de toekomst verwacht ik van wel.” Schop benadrukt dat de Sustainable Fashion Guide geen strak omlijnd businessmodel voorschrijft. “Het is eerder een lijst van mogelijkheden, overwegingen en keuzes, die in bepaalde omstandigheden of in een fase van maatschappelijk verantwoord ondernemen kunnen spelen.”
FashionWeek
Duurzaamheidsbeleid gaat over de 3P’s, ook in de kledingindustrie waar veel vervuilend handwerk wordt gedaan in landen ver hier vandaan. Dat ontslaat ons niet van medeverantwoordelijkheid voor de productie daar. Bij de presentatie van de Sustainable Fashion Guide op Mercedes-Benz FashionWeek Amsterdam 2014 vertelden bedrijven zoals Cora Kemperman en Studio Jux hoe zij duurzaamheid in hun bedrijfsvoering implementeren. “Zij geloven erin en communiceren dat naar de keten en de consumenten open en eerlijk. Anderen zoals de ontwerper Bruno Pieters en partners laat met een kleurencode het hoe-wat-waar van een kledingstuk zien .”
Voordelen mvo in mode
Cradle-to-cradle
REWORK Cradle to Cradle workwear wordt de eerste katoenen werkkleding die uiteindelijk niet in de vuilnisbak belandt. De kleding is zo ontworpen dat alle onderdelen opnieuw kunnen worden gebruikt als nieuwe garens of compost. In REWORK werken bedrijfskledingproducent Van Puijenbroek Textiel, de textieldienstverleners Berendsen en Lavans en afvalverwerkingsbedrijf Van Gansewinkel Groep samen.
Wie heeft in de kledingsector, waar het gaat om groot, middelgroot of klein mbk – van b-to-b, web shops tot keten, een gids nodig? “Voor al deze spelers heeft de gids 25 prangende vragen op een rij gezet. En inderdaad de eerste stap blijft moeilijk. Er zijn genoeg redenen te verzinnen om je af te schermen voor de realiteit en niet te beginnen: Het is duur, de klant vraagt er niet naar of we hebben er geen capaciteit voor. En niet in de laatste plaats: Waar te beginnen?”
Begin bij je zelf en verbeter de wereld, lijkt het advies van Schop te zijn. “Zet die eerste stap in duurzaam ondernemen en borg vervolgens de voortgang ervan systematisch in het je bedrijf. Dat kan altijd, hoe groot of klein je ook bent. Het levert je zoveel op: Jij en je betrokken medewerkers zijn trots op het bedrijf en de duurzame aanpak met innovaties. Je bespaart kosten, verwerft een betere reputatie en daarmee een grotere merkvoorkeur onder consumenten. En je bent voorbereid zijn op (inter)nationale wetgeving, die er zeker op dit gebied aankomt”, somt Schop de voordelen op.
“Dat geldt eigenlijk voor elke sector, niet exclusief voor de kledingindustrie.”
Keten
Het nieuwe businessmodel uit de gids wordt beschreven vanuit de financiële, de productie- en de marketingsinvalshoek voor en door de hele keten. Voor beginners als ook voor degene die hun bestaande beleid rondom duurzaamheid verder willen aanscherpen. Het gaat dus over de drie P’s in alle schakels van de keten: op het gebied van grondstoffen, vezels als cellulose, katoen, synthetisch en wol of van leer. Maar over de verwerking, waarbij schadelijke chemicaliën voor bleken, verven, printen, wassen en afwerken worden gebruikt, speelt duurzaamheid een steeds belangrijkere rol. Net als de arbeidsomstandigheden ver weg en dichterbij op kantoor, de werkvloer en de winkel plus het water- of energiegebruik in de confectiefabriek of in distributie.
Discipline in planning
Bangladesh
Het ‘Accord on Fire and Building Safety’ in textielbedrijven in Bangladesh streeft ernaar uitbuiting in kledingfabrieken in dat land tegen te gaan. Bij dat akkoord hoort een lijst met producenten en onderaannemers die werken voor westerse bedrijven, die het akkoord hebben getekend. Het verdrag werd opgesteld na de instorting van het Rana Plaza in de hoofdstad Dhaka, een gebouw van acht verdiepingen waarin drie kledingfabrieken en een winkelcentrum waren gevestigd. Er honderden doden en vele gewonden.
Je kunt als management wel vol enthousiasme de koers uitzetten, maar als anderen binnen je bedrijf of keten niet meedoen, heb je een probleem. De CRS-adviseur illustreert dat met een schijnbaar voor de hand liggend iets als discipline. “Een kwestie van zorgvuldig plannen. Een lange productietijd van bijvoorbeeld drie maanden te plannen lijkt zonder stress. Maar als daarin te pas en te onpas veranderingen in ontwerpen worden aangebracht, veroorzaakt dat rondom de leveringsdatum excessief overwerk. Plan je de productietijd kort met de toezegging dat je geen veranderingen meer aanbrengt, dan geeft dat minder stress of overwerk. Want dat overwerk wordt in de productielanden niet of nauwelijks gehonoreerd. Ik denk dat zo’n planning de kwaliteit op vele fronten goed doet. Maar je moet er wel aan houden.”
En als je wat beloofd, je ervoor tekent, moet je eraan houden. Dat hebben Wibra, Coolcat en Prénatal recent ervaren, toen de minister van Buitenlandse handel, Lilianne Ploumen deze ketens publiekelijk op de vingers tikte. Zij wees hen erop dat ze nog steeds niet het ‘Accord on Fire and Building Safety’ in textielbedrijven in Bangladesh hebben ondertekent. Volgens Schop hebben alle drie dat nu gedaan.
“Plan je de productietijd kort met de toezegging dat je geen veranderingen meer aanbrengt, dan geeft dat minder stress of overwerk.”
Trends in de modewereld
Consumenten kopen steeds bewuster en zijn gevoelig voor productinformatie, zo laat de actie Plofkip van Wakker Dier zien. Ook de Kledingchecker op GoedeWaar.nl of de ranglijst van duurzame bedrijven van de consumentenorganisatie Rank a Brand worden steeds vaker geraadpleegd voordat aankopen worden gedaan. In de modewereld zijn acties van Lease a jeans of het terugbrengen van kleding van H&M in ruil voor vijftien procent korting veelbelovend.
En hoe duurzaam gedraagt zich de haute couture? Wie is daar boegbeeld als ontwerper of drager? Gevestigde namen zoals de Britse ontwerpers Stella McCartney en Vivian Westwood doen dat wel, maar over het algemeen laten de ’grote’ modehuizen zich weinig uitdrukkelijk voorstaan op duurzaamheid.
Modeshows op sociale media
Stippenfilter
Op zijn website Honestby kun je een kledingstuk, ontworpen door Bruno Pieters en partners met de duurzame stippenfilter filteren: groene stip staat biologisch, oranje stip voor veganistisch, roze stip voor huidvriendelijk, gerecycled heeft een blauwe en uit de EU een grijze stip.
De trend onder jonge ontwerpers daarentegen, zo meldde de Britse krant the Guardian kortgeleden, is dat zij duurzaamheid veelal geïntegreerd in hun ontwerpen verwerken. Onderdeel van hun manier van mvo is, dat niet eens meer mee willen doen aan de dure mallemolen van een halfjaarlijkse show. Ze willen die kosten besparen om daarmee duurzaam te ontwerpen, te produceren en een zekere kwaliteit te leveren aan hun klanten. In hun ontwerpen staat uitdrukkelijk het combineren van nieuwe en oude kleding centraal.
Op websites en via sociale media presenteren deze duurzame ontwerpers hun gestage stroom ontwerpen interactief en laat bijvoorbeeld ontwerper Bruno Pieters zien hoe duurzaam zijn ontwerpen zijn.
Désirée Crommelin
© duurzaamplus.nl
Geef een reactie